Een man stak de weg over, zonder op of om te kijken, maar wel zodat hij heel berekend en precies langs haar heen liep. Het zag er heel echt uit, alsof hij haar niet zag.
De straten waren overvol met verkeer en auto's, chaos kan je wel zeggen, politie stond het verkeer te regelen, ze lag in het middelpunt van deze drukte.
Ze had een bruine fluweelachtige rok aan en de glimmertjes op haar smoezelige shirt verrade dat ze er graag mooi uit wilde zien. Haar slippers waren verdwenen, haar hoofd was kaal.
Het was die dag 35 graden Celcius, gevoelsmatig bloedheet, uitzonderlijk onbewolkt en we hadden geen last van smog die dag. Alles ging gewoon door alsof ze daar niet lag.
Haar gezicht was al helemaal opgeblazen.
Ik zat naast mijn vriendin in de auto te kletsen over ditjes en datjes, airco aan, net koffie gedronken in een luxe hotel. Ik zag haar daar liggen, mijn maag draaide om...
Ik had niet heel veel tijd, want om 14 uur moest ik weer aan het werk. We zouden nog even gezellig gaan lunchen met een groep meiden en we moesten nog wat bespreken. Ik moest ook nog wat andere dingetjes regelen voor Nederland en ik moest nog plannen wanneer ik water ging halen, misschien zou ik de driver sturen, scheelde mij weer tijd.
Mijn hoofd zat vol ideeen over de Saddle Club, wat was ik blij dat ik dit had gevonden! Ik fantaseerde me suf over de lessen die ik zou gaan geven, hoe ik dat zou gaan realiseren, wat ik zou kunnen bieden en wellicht een open dag in November (wat een goed idee van die leuke meid bij de koffie).
Iedereen was zo enthousiast bij de koffie, ik werd ook nog enthousiaster en zekerder van het plan!
In de toekomst onderlinge wedstrijdjes, wall of fame, maandelijkse bbq voor de leden. Lessen voor de kinderen op zaterdag ochtend, privelessen voor volwassenen op de doordeweekse ochend of wellicht zondags. Verkoop van rijkleding, eindeloze mogelijkheden en allemaal zo leuk!
De 4 grooms van de Saddle Club waren zo blij. Ze zeiden: Madam, now you are here, there is finally life again in the club! You are like a mother to us, we prayed for 3 years now for someone like you.
Wauw wat een compliment en fijn om te horen en het mes snijdt aan 2 kanten, want ik was net zo blij!
Wat een luxe en een stukje vrijheid erbij in deze metropool ~Lagos
Gisteravond in bed tussen de fris gewassen lakens, na een heerlijke avond met Gerben en de kinderen kletsend over volgende week Nederland, fantaserend over de toekomst, voor de kinderen een dampend kop thee, papa en mama een glas rode wijn, ging mijn gedachte ineens weer naar het meisje dood liggend op de stoep. Met een brok in mijn keel en met een traan in mijn oog viel ik in slaap.
Liefs uit lagos/Love from Lagos
