Vol paradoxale gevoelens zat ik in de auto bij bedelaars met de meest extreme handicaps, wel geven, niets geven, negeren, aandacht geven, eten geven, geld geven...mijn chaffeur was duidelijk, de corrupte overheid zorgt niet voor de burgers. Maar hij zei ook keihard; zulke mensen moeten dood *shock!* Mijn gevoel was geschokt, maar mijn bewustzijn dacht; zijn opmerking staat dichterbij het Tamtam Afrika die ik in gedachte had dan die geobsesseerde drang naar geld en rijkdom.
Misschien moest ik me er niet zo druk om maken, misschien moest ik maar gewoon het leven in Afrika's dichtst bevolkte (geschat zo'n 18 miljoen mensen, maar 20 miljoen wordt ook over gesproken) en een van de rijkste olielanden van het continent me erbij neerleggen dat de welvaart hier de cultuur heeft overwonnen. Dat het land brandstof schaarste heeft en allemachtige oliebronnen, dat er zoveel geld is en er niet gezorgd wordt voor de bevolking, de wegen zo slecht zijn dat een off road auto geen luxe is maar nodig is om in het regenseizoen op plaats van bestemming te komen, dat de politie corrupt is omdat ze net aan geld verdienen om hun gezin te voorzien van primaire levens behoeften.
No culture? Or am I just not seeing, hearing, smelling...
Maar soms heb je zelf je ogen niet goed open, leg je je oren niet genoeg te luister, ruik je alleen de open riool en massa's afval alleen maar omdat je denkt dat de mensen zo dom zijn niet verder te kijken dan hun neus lang is. Maar als je dan zelf een keer de tijd neemt om een gesprek aan te gaan met lokale mensen, zelf een keer de vismarkt opgaat en je zelf verder kijkt dan je neus lang is, want de verkoopman in Nederland blèrt ook je oren van je kop om zijn verkoop waar aan de man te doen, maar dat vinden we normaal en cultuur, als je dan zelf eens écht kijkt naar de opening ceremonie op school tijdens Nigerian Culture Day, dan realiseer je je dat er harstikke veel cultuur is, dat de mensen hartstikke trots zijn en dat er volop aandacht wordt besteed.
More Culture than you can Imagine!
So FUCKING sad... |
Ik schaam me dan heel diep als westerse ook hier al die consumptie aan Cappucchino's en Brownies, Gin Tonics en Champagne te vergaren en hoop dat de kleine bijdrage die ik hier lever aan het schooltje en via Smallworld, dan maar als druppel op de gloeiende plaat een klein beetje toekomst geef aan de kinderen van deze tijd in Lagos Nigeria. En onze eigen kinderen...
Deze keer geen schattige groetjes uit Lagos, maar ik hoop een nadenkertje/ this time no lovely greetings from Lagos, but I hope something to think about