vrijdag 13 september 2013

Adapting proces accomplished?

Toen ik vanochtend onder de douche stond en het water van een zacht straaltje naar een pisstraaltje ging en bij mij toen de snelheid-douche-modus werd geactiveerd, om alle shampoo uit mijn haar te krijgen voordat het water op was, wist ik dat het hoog tijd was om mijn blog weer eens te gaan vullen met up to date informatie over het leven hier.
Het water was prachtig helder dus klagen hoor je me niet, want dat is ook wel eens anders, maar joh dat is verder heel begrijpelijk, als je het onderste laagje uit de opslag hebt dan is dat gewoon wat verkleurd doorruh, roest denk ik?


Toen we aankwamen op Murtala Mohammed Airport Lagos na onze heerlijk zomer in Nederland, viel het me op dat het weer een stukje relaxter was, een stukje netter, georganiseerder zou je bijna zeggen en toen ik dit deelde met Casper en Iris zeiden ze, mama je bent gewoon gewend geraakt.
Zo moeders, luister maar naar je kinderen. Maar ik zag toch echt dat de karretjesmensen nu in een soort van poppenkast hokje zitten waar je je kofferkarretjes kan betalen. Gelukkig ken ik inmiddels de prijzen, een karretje is N300 en ze zei N1500. Vast een vergissinkje van d'r...
Bij het stapelen van de koffers wel de koffers met vlees onderaan zei ik nog, want als ze open moeten zijn ze toch te lui om de onderste te controleren, maar de N500 tijdens het handschudden was weer voldoende om de koffers dicht te houden bij de immigrations.
Gelukkig was Ade onze trouwe chauffeur dicht in de buurt en hoefde we maar een 30 minuten te wachten voordat hij bij ons was. Ik zei nog, hoor je wel ze toeteren lang zo veel niet meer en ze rijden bijna allemaal netjes achter elkaar, daarom is Ade zo snel bij ons. En de gezellige politie agenten met scherp geschut die ook onder de brug stonden voor uhm onze veiligheid? die drongen zich helemaal niet op aan Gerben voor geld, die maakte hele grappige opmerkingen over een little present voor hun weekend. Gerben heeft zijn zakken gelukkig altijd vol kleingeld, ooit ontstaan met het idee om agresieve of opdringerige mensen af te kopen, hahahahaha, het idee.

Jammer genoeg paste net niet alle 6 koffers en 3 handbagagekoffers in onze hatchback en om Iris nu die rit naar huis op 3 koffers te laten zitten en wij ernaast op de achterbank, dat leek ons wat krap en bij een kuiltje in de weg wat onprettig. Helaas was de chauffeur van bus die onze koffers altijd vervoerd een soort van vergeten dat hij moest werken, gut ja ik snap dat wel hoor, iedereen heeft wel eens zo'n offday, maar gelukkig wilde hij toen hij door de baas werd gebeld nog komen, we moesten dan wel extra aan hem betalen, maar daar heb ik wel begrip voor, want kijk hij had zich toch ingesteld op zijn bank-hang-avondje-met-vrouw-moment en om het dan alleen voor je loon te doen omdat je moet werken...

Inmiddels zijn we alweer september, Casper wordt volgende week 13 jaar! Sjee waar blijft de tijd. Het gaat echt lekker met de kinderen, Iris was voor de zomer al uit het extra Engelse lessen programma gepromoveerd en gisteren kregen we te horen dat Casper per vandaag ook een foreign language mag kiezen, hij is er ook uit! Jeetje, vorig jaar januari konden ze nog amper een woord Engels, nu volgen ze al een (voor hun) 3de taal. Allebei hebben ze voor Spaans gekozen, goeie keuze aangezien dat toch een wereldtaal is en het inmiddels wereldburgers zijn, niet alleen maar Friezen, wel met trots geboren in Friesland natùùrlijk!

Zelf heb ik ook een baantje nu. Ik was er echt weer aantoe. Een jaar sabbatical is heerlijk hoor, maar als je dan wat weinig bewegingsvrijheid hebt wil je wel weer eens wat om handen hebben buiten de ad hoc charity projecten. Leuk met kindertjes en ik heb alweer heel veel mensen leren kennen van verschillende culturen.

Morgen gaan we echt iets supertofs doen, walvissen spotten! We zijn voor de zomer lid geworden van de Nigerian Field Society, die organiseren allemaal trips binnen Nigeria voor expats. De organisatie durft te zeggen dat de kans 100% is dat we Humpback Whales gaan zien, wauw! Mijn camera is al opgeladen in de hoop op sectaculaire foto's!

Sjips, een powercut, even wachten tot de generator opstart, gelukkig had ik net mijn blog opgeslagen, joh we hebben meestal maar 2 powercuts per dag, ik merk het niet eens meer. Het back up modum staat er ook nog en anders hebben we de lokale dongel, het is even klooien soms maar weet je, dat houdt je ook weer creatief, goed voor ons brein.

Ik zal boodschappen gaan doen, het kattenvoer en de olie is op. Wel jammer dat me dat vaak 2 uren kost omdat de kattenvoer alleen bij de Megaplaza te vinden is op dit moment en ik voor het brood, het vlees en de groente elk naar een andere winkel moet. Niet vergeten om zo nog even genoeg contanten uit de kluis te halen voordat ik ga, zo'n gedoe als het lokale pinapparaatje in de winkel weer eens niet werkt ...
Het verkeer is gelukkig sinds de opening van de Lekki brug een stuk minder...op sommige momenten. Dan hebben we lekker mazzel dat we er maar een half uur over doen in plaats van 1,5 uur.

Joh echt het het is allemaal een stuk beter en georganiseerder sinds we hier wonen! 

 
 
Wat is het toch een schatje he
 
Liefs uit Lagos/Love from Lagos