Me and my kittycatty friends@Lagos
Daar zit ik dan, achter mijn oude vertrouwde laptop. Ze heeft een zware operatie ondergaan, ze heeft nieuwe hersenen gekregen...
De arme schat kon het allemaal niet meer aan, die brei aan woorden, de stapels foto's, al die bewerkingen van foto's en filmpjes, ze kreeg het niet meer op de rit.
Maar gelukkig was daar dokter Gerben. Hij wist een prima operatie uit te voeren met een geslaagd resultaat. Hij had wel wat hulp nodig van een specialist, maar laten we wel wezen, elke goeie chirurg roept hulp van een specialist in om de juiste diagnose te stellen en de juiste behandeling toe te passen. En het heeft gewerkt! Want hier en daar missen we wat, maar aan de andere kant, het delen van informatie heeft zo zijn voordelen en het meeste is weer waar het moet zijn.
Dus eindelijk tijd en de mogelijkheid om mijn blog bij te werken.
Er is weer zoveel gebeurt en het eerste half jaar zit er alweer op. Voor mijn gevoel is het zo kort geleden dat ik met klotsende zweetoksels is het vliegtuig zat op weg naar ons nieuwe leven. En nu zijn we volop de vakantie aan het plannen. 10 weken lang vooruit plannen, wat een vrijheid!
Maar we zijn er aantoe.
Wat het is dat me moe maakt, waarom ik vaak hoofdpijn heb en ondanks de heerlijke rustige ochtenden zonder zorgen over wat dan ook, zijn ze soms ook best saai als alles verder geregeld en georganiseerd is. Het gemis van vrijheid om zelf even op de fiets te stappen, de benewagen te pakken of met de auto een paar spijkers te halen bij de doe-het-zelf zaak, allemaal dingetjes die mij (en ons) ertoe zetten om lekker weer "naar huis" te gaan.
Maar we zijn inmiddels hier in Lagos ook thuis. Want laten we er niet omheen draaien, Casper en Iris zitten lekker in hun vel, ze doen het erg goed op school, ze hebben een sociaal leven van heb ik jou daar en o wat zijn we trots op onze kids, zo ongeloofelijk snel hebben ze de engelse taal opgepakt. Het is gewoon lachen als Iris ons aan de eettafel verbeterd of uitlegd als we het over de taal hebben. Of hoor Casper eens kletsen met bijvoorbeeld zijn Israelische vriend Yoav, fantastisch!
Maar indrukwekkend is het om ze allebei voor publiek te zien, sprekend in het Engels. De een in een play de ander tijdens een presentatie, die ze geheel zelf heeft moeten schrijven. Zie hier de 2 kanjers, allebei 5 maanden in het buitenland!
Gaat het goed met de kinderen, dan gaat het goed met jou.
Het charity feest voor ons schooltje was een MEGA groot succes! Naast de steun vanuit Nederland (een speciaal dankwoord gericht aan Kapitein Oldenburg en mijn schoonouders;) ) heeft de opbrengst van de tickets sales ervoor gezorgd dat we genoeg geld bij elkaar hebben om alle 50 kinderen het komende schooljaar weer naar school te kunnen laten gaan!
Hulde aan alle mensen die zo geweldig zijn om dit te steunen!!!!!
Het heeft mij wel aan het denken gezet. Want het voelt raar dat deze kinderen afhankelijk zijn van het feit dat wij een feest organiseren of niet, dat dat bepaald of zijn naar school kunnen volgend jaar.
Aan de andere kant wij hebben het gedaan en zij kunnen daarom nu weer een jaar naar school, 50 kinderen! Dat zijn er echt heel veel!!!
Natuurlijk hou ik jullie op de hoogte over het schooltje via mijn blog.
 |
| The team to make the party happen! |
Ik moet even een stukje terug in de tijd gaan, want ik ontkom er niet aan om het Oranje gevoel in Lagos te noemen. Want jawel Koninginnedag wordt ook hier in Lagos gevierd!
Naast de viering op de Dutch night met behoorlijk moeilijke vragen over het Koningshuis, plonsten de kinderen in de oranjesfeer op het compound "Rebecca Court" in het zwembad.
 |
| Cheers, to our Queen! Dat de laatste weken voor de zomervakantie druk zouden zijn had ik niet verwacht. De charity- en afscheidsfeestjes worden je om de oren geslagen. Het Expat leven zit vol verassingen. Het weekend na Koninginnedag zaten we op sjiek met een grote hoed op bij "the big hat brunch". De opbrengst van de kaarten gaat naar apparatuur voor het scannen op borst kanker hier in Nigeria. Super goed doel natuurlijk! En een gezellige middag, met hoed op. Iedereen klaagde over het wennen van het dragen van de hoed en ik realiseerde me dat ik me er helemaal niet aan hoefde te wennen. Het duurde even tot het kwartje bij me viel dat ik normaal natuurlijk wekelijks een cap draag met paardrijden. Endus voelde het niet raar om iets op het hoofd te hebben.   Het regenseizoen is inmiddels al volop gaande. Ik had eigenlijk verwacht dat het dagenlang van 's morgens vroeg tot 's avonds laat zou regenen. Maar het is een beetje anders. Het regent regelmatig en als het regent dan kan je in feite de shampoo fles pakken en buiten gaan staan je haar wassen, want het komt met bakken uit de lucht. Het resultaat is dat de straten helemaal vol staan en de drainage (daar waar het is, want het is er meer niet dan wel) het niet aankan. En dan tref je het niet als je op zo'n plek autopech hebt...  Afgelopen weekend had Casper zijn allereerste Schooldance. Toen de flyers werden opgehangen zei Casper heel stellig; Nee hoor, daar ga ik niet heen! Dan moet ik met een meisje en dat doe ik echt niet, bovendien ga ik NIET dansen. Dus, dat was meer dan duidelijk. Maar toen uiteindelijk bleek dat hij niet beslist met een meisje moest en dat hij zelf uitmaakte of hij ging dansen was hij ineens snel om. Bovendien gingen zijn vrienden ook. Op zaterdag was het dan zover, om 16 uur zat meneer al in zijn strak gestreken blouse en gel kuif klaar op de bank. Zo mama, ik kan nu wel naar Niek. (Het feest begon om 18 uur, gniffel) Hij zat er zo vol van dat hij zijn entreekaart was vergeten en we alsnog achter hem aankonden. Het voordeel was dat Gerben daarom wel de vol enthousiaste mannen op de foto kon zetten voor ze weggingen.  Nu staan de laatste 2 weken voor de deur. 2 weken van Finals voor Casper, afronden van schoolzaken voor Iris en met de wetenschap dat ze allebei lekker overgaan naar 5th en 7th grade, met A's, B's en C's op hun rapport, kunnen ze genieten van hun welverdiende vakantie. En niet alleen voor hen, ook voor hun vader en moeder. Augustus storten we ons weer volop in het Lagos leven. Ik wens iedereen een heerlijk zomer, met veel vitamine Z(on)! Love from Lagos/Liefs uit Lagos  |
