Valentijn is hier in Lagos HOT! Het wordt volop gevierd. Ik dacht voor de kinderen "even" een kleinigheidje te halen in the Shopright, maar het was DRUK! Het galmde de hele tijd Whitney Houston, natuurlijk omdat ze zo onverwachts en veel te jong is overleden, maar het paste ook helemaal in de rode harten en rozen entourage van het winkelcentrum. Een flut bosje rozen kostte 10.500 Naira, dat is zo'n €50,-! En ze gingen als warme broodjes over de toonbank! Ik hield het bij een chocolade roos voor Casper en Iris en houten letters "Love" en "Relax" met glittertjes erop. Gerben en ik doen er niet aan. Een klein berichtje is voor ons voldoende.
Onze chaffeur hebben we een speelgoed auto met geluid en lichtjes gegeven voor zijn 3 jarige zoontje en de Steward een roze teddybeer voor zijn dochtertje. De ogen van Ade (chaffeur) op het moment dat we het gaven vergeet ik nooit meer. De ogen van een kind waarvan een wens uitkomt...
Gisteren heb ik weer met de kindertjes geknutselt op het lokale schooltje in Lekki (stadsdeel van Lagos). We waren wat onderbemand, 8 personen voor een kleine 300 kindertjes. Dus we hadden het druk! Ik heb met 3 klassen harten en Valentijnskaartjes gemaakt.
En toen ze klaar waren begonnen ze voor me te zingen! Ze waren zo blij! En weet je wanneer ze begonnen te glunderen? Toen ik mee ging dansen!
Twinkle twinkle little star
De stok die de juf in haar handen heeft is niet om de maat aan te geven van de muziek. Ik was na het knutselen even achter het schooltje gaan kijken, er was me verteld hoe de toilet voorzieningen waren en wilde dat met eigen ogen gaan bekijken. De kindertjes die mij langs zagen lopen waren wel een beetje nieuwschierig naar wat ik daar deed. Stiekum gluurde ze door het luikje naar mij. Ik had de foto maar net geknipt, toen ik een doffe klap hoorde en de koppies wegschoten uit het luik. Een schok ging door me heen, want ik wist dat het kindje een klap kreeg...
De toiletten zijn op zijn zachtst gezegd slecht. De voorgaande groep vrijwilligers hebben een toilet gedoneerd aan de school, maar er wordt geen gebruik van gemaakt. De kindertjes gaan dus achter school in het zand plassen. Ik kan je zeggen dat het er behoorlijk stinkt. Maar dat kan ook komen door alle afval wat er ligt...
 |
| School WCtjes, plassen in het zand Hier ben ik me zo bewust van hoe goed we het hebben in Europa en Nederland. Natuurlijk kennen we in Nederland armoede en dat is schrijnend. Maar armoede in Nederland is hier een middenklasse standaard. En dan hebben we het over een persoon hier met een inkomen van tussen de 35.000-50.000 Naira. (tussen de 168-240 euro) Onze steward verdient 50.000 Naira, dat is veel voor een steward. Hij woont in the Boys Quarter (een gebouwtje op de compound waar alle personeel woont van de Expats, elke compound heeft een BQ) met zijn vrouw en kindje. Zijn "huis" heeft een afmeting van 3 bij 4. Voor de paardenkenners, dat is een standaard paardenbox. Wij hebben hem vorige week een koelkast en een tv gegeven. Gelukkig is zijn huis voorzien van airco en horren ed. Dit even als voorbeeld hoe een "middenklasser" hier leeft. Ik heb verder geen bedoeling met mijn vergelijking, het is meer de bewustwording van het verschil. Ik ben blij dat wij 2 gezinnen helpen door ze in dienst te hebben. Afgelopen maandag zijn de eilanden Victoria Island, Banana Island en Ikoyi (waar wij wonen) verrast door een storm. Geheel onverwacht en niet voorspeld kwam het over het land en heeft veel verwoest, schade aangericht en zijn er zelfs 3 doden gevallen door omgewaaide en uit de lucht vallende objecten. Op onze compound was er enkel een boom omgewaaid waardoor we in de ochtend niet met de auto het compound in en uit konden. Maar dat stelde niks voor bij de schade die andere mensen hebben gehad. Ik bracht net Casper naar school toen we er middenin zaten, Iris lag die dag ziekjes in haar bed. Gelukkig dat de steward bij haar was, want het was angst aanjagend zoals de ramen klapperden, alles om de gebouwen vloog, stenen van de daken afwaaiden, het water uit het zwembad omhoog geblazen werd. Wij stonden vast in het verkeer, er lag van alles op de weg. Dakplaten, hout, stenen, omgewaaide bomen. En er kwam zoveel water naar beneden dat het zicht heel slecht was. Het duurde nog geen kwartier, maar het heeft heel veel impact gehad op de stad. Inmiddels zijn de meeste bomen weer opgeruimd en wordt de schade her en der hersteld. Het Lagos leven gaat weer verder en wij duiken er weer in. Liefs uit lagos/Love from Lagos |
